సభ్య సమాజానికి ఓ సందేశం..

‘‘ఏమండోయ్.. ముందు లేవండి.. మీకో అ ద్భుతమైన విషయం చెబుతాను’’
‘‘ప్రశాంతంగా పడుకోనివ్వవా? ఏంటీ చెప్పు.. కొంపతీసి జిఎస్‌టిని ఉపసంహరించుకుంటున్నట్టు మోదీ ప్రకటించారా? ఫలనా హీరో సినిమా మొదటి ఆటకే తనే్నసిందా? ’’
‘‘అవేం కాదు..’’
‘‘ ఐశ్వర్యారాయ్ ఏమన్నా మనంటికొస్తుందా? కత్రినా కైఫ్ మనల్ని రమ్మందా? ’’
‘‘పాచి మొఖంతో మీ సరసాలు ఏడ్చినట్టే ఉన్నాయి. ఐశ్వర్యారాయ్ మనింటికి రావడానికి మీరేమీ అభిషేక్ బచ్చన్ కాదు.’’
‘‘జిఎస్‌టి వల్ల అద్దె తగ్గిస్తున్నట్టు ఓనరుడు మాటిచ్చాడా? మనం వాడ్ని తెగ తిట్టుకుంటాం.. కానీ పిచ్చి వెధవ మంచోడే!’’
‘‘అద్దెలు పెరుగుతాయి కానీ కలియుగంలో ఎక్కడైనా తగ్గుతాయా? మీ ఛాదస్తం కాకపోతే ’’
‘‘మరేంటో చెప్పు..’’
‘‘పోయిన జన్మలో నేను రాకుమార్తెనట’’
‘‘సోదమ్మ చెప్పిందా? రోడ్డుమీద చిలక జోస్యం వాడు చెప్పాడా? ఇంకో పది రూపాయలు ఇస్తే మోదీ తరువాత కాబోయే ప్రధానమంత్రివి నువ్వే అని కూడా చెబుతాడు’’
‘‘నాకంతా ఆశేమీ లేదు. ఏదో సిఎం అంటే ఓకే.. కానీ ప్రధానమంత్రి పదవి వద్దు. ప్రయాణాలు నాకు పడవు. నా జన్మభూమి ఎంత అందమైన దేశము.. అంటూ పాడుకుంటూ ఇక్కడే ఉంటాను. నాకు స్కూల్ టీచర్‌ను కావాలని చిన్నప్పటి నుంచి కొరికగా ఉండేదండి. రోజూ పిల్లల మీద- అసలేం చేస్తున్నారు, ఇలాగేనా? అంటూ ఆగ్రహం వ్యక్తం చేస్తూ ఉంటే ఎంత బాగుంటుందో? మనమేం చేయకపోయినా అసలేం చేస్తున్నారు.. అని ఎదుటి వాడిని నిలదీయడం కన్నా మించిన ఆనందం మానవ జన్మకు లేదు. బిఇడి చేస్తున్నప్పుడు మంచి సంబంధం అని మా వాళ్లు మీకు కట్టబెట్టారు లేకపోతే టీచర్‌నై పిల్లలపై ఆగ్రహం వ్యక్తం చేస్తూ సంతోషంగా ఉండేదాన్ని. చిన్నప్పుడు రోజూ నాన్న అమ్మపై ఆగ్రహం వ్యక్తం చేస్తుంటే ఏ నాటికైనా రోజూ ఆగ్రహం వ్యక్తం చేసే పోస్టులో ఉండాలనుకున్నాను. నా పరిశోధనలో టీచర్‌కు పిల్లల మీద, సిఎంకు అధికారుల మీద, నాయకుల మీద రోజూ ఆగ్రహం వ్యక్తం చేసే అధికారం ఉంటుందని తేలింది. ఔ నండీ.. నాకో డౌటు.. ప్రధానమంత్రికి ఆగ్రహం రాదా? ఎప్పుడు చూసినా పత్రికల్లో సిఎం ఆగ్రహం అనే వస్తుంది కానీ ప్రధాని ఆగ్రహం, రాష్టప్రతి ఆగ్రహం అని రాదెందుకు? ఆగ్రహం వ్యక్తం చేయలేని ప్రధానమంత్రి పదవి నాకు వద్దే వద్దు. ’’


‘‘ప్రధానమంత్రి పదవి తీసుకోమని నినే్నదో బతిమిలాడుతున్నట్టు .. ప్రధాని పదవి నాకు వద్దంటే వద్దు అని ప్రకటిస్తున్న రాజకీయ నాయకులు అరడజను మంది తయారయ్యారు. ఇప్పుడు వారికి జతగా నువ్వు.. సాయంత్రం ఏం వండాలో ఉదయం చెప్పి వెళితేనే నీకు గుర్తుండదు. పోయిన జన్మది బాగానే గుర్తుంది. నువ్వు రాజకుమార్తె వైతే నేను రాజకుమారుడినా? ఏ దేశం స్వయం వరంలో ప్రత్యర్థులందరినీ ఓడించి నిన్ను వరించానా? ఎలా? ఆ కథ చెప్పు ’’
‘‘మీకంత సీన్ లేదు లేండి .. నేను పోయిన జన్మలో రాజకుమారినట! మనింట్లో ఆరువందల చీరలు, వంద ఆభరణాలు, వెయ్యి జతల చెప్పులున్నాయి. ఇంతలో మెలకువ వచ్చింది.’’
‘‘రాత్రి టీవిలో వాడెవడో వందల కోట్లు వెనకేసుకున్నాడు అని కథలు కథలుగా వార్తల్లో చెప్పారు కదా? ఆ ప్రభావం కావచ్చు’’
‘‘నా జీవితానికి కల కనడమే తప్ప మురిసిపోవడానికి ఇంకేముంది? మంచి ఉద్యోగం, పట్టిందల్లా బంగారం అని ఏదేదో ఊహించి మీకు కట్టబెట్టారు. బంధువులకు చెప్పుకోవాలంటే సిగ్గుగా ఉంది. మీ ఆయన కేవలం జీతం పైనే ఆధారపడి జీవిస్తారట కదా? ఈ కాలంలో ఎలా బతుకుతున్నారని నలుగురూ అడిగితే చెప్పలేక సిగ్గుతో తల చితికి పోయినట్టు ఉం టుంది. ఫలానా ఇంట్లో ఎసిబి దాడిలో ఉద్యోగి ఇంట్లో నాలుగు వందల జతల చెప్పులు, 30 వడ్డాణాలు, 13 ప్లాట్లు, వంద ఎకరాల పొలం, ఇతర ఆస్తిపత్రాలు బయటపడినట్లు టీవిలో వాళ్ల గురించి చెబుతుంటే ఇంట్లో మూలన పడి ఉన్న మూడు జతల చెప్పులు గుర్తుకు వచ్చి- హే భగవాన్.. నాకెందుకీ శిక్ష అని ఎన్నిసార్లు మూగగా రోదించానో మీకేం తెలుసండీ? మీకు కొంచెం అయినా సిగ్గనిపించదా? తోటి వారు అనే్నసి వందల కోట్లు సంపాదిస్తుంటే? ఆ మధ్య కూకట్‌పల్లిలో పోలీసు అధికారి ఒకరు పట్టుపడితే రెండుమూడు వందల కోట్ల ఆస్తులు దొరికాయి. ఆయనెవరో ఆరోగ్య శాఖలో ఏకంగా తొమ్మిది వందల కోట్లు నొక్కేశారు. మిమ్మల్నేమన్నా వేల కోట్లు కొట్టుకు రమ్మన్నానా? మన గౌరవానికి తగ్గట్టు ఓ పాతిక కోట్లయినా వెనకేయకపోతే మన బంధువుల్లో ఏం విలువ ఉంటుంది? మా ఆయనపై ఎసిబి దాడి జరిగిందంటూ అమ్మలక్కలకు చెప్పుకోవాలని నాకు మాత్రం ఉండదా? అల్లుడు గారు భలే సంపాదించారమ్మాయి నీక్కూడా చెప్పకుండా.. అ ని నాన్నగారు మెచ్చుకోవాలనే ఆశ సగటు మహిళగా నాకూ ఉంటుందండి.. ఉంటుంది. ఏదో బంగారు వడ్డాణాలు పెట్టుకొని తిరగాలని కాదు. మా ఆయనా సంపాదించగలడు.. జీతం మీదే బతకాల్సిన ఖర్మ మాకు పట్టలేదు అని గట్టిగా అరవాలనుంటుంది. జీతంపైనే బతకడం ద్వారా ఈ సభ్య సమాజానికి మీరేం సందేశం ఇవ్వదలచుకున్నారు. మా నాన్న హీరో, మా నాన్న కాంట్రాక్టర్, మా నాన్న రియల్డర్ అని సాటి పిల్లలు గర్వంగా చెప్పుకుంటే- పోవోయ్ పో.. మా నాన్న మీద ఎసిబి దాడి జరిగితే వంద కోట్ల క్యాష్ దొరికింది తెలుసా? అని గర్వంగా కాలర్ ఎగరేయాలని మన పిల్లలకు ఉండదా? చెప్పండి... ఈ సభ్య సమాజానికి మీరేం చెప్పదలుచుకున్నారు. ? ’’
‘‘ఆపు.. శకుంతలా ఆపు.. నేనేమన్నా సత్యహరిశ్చంద్రుడినని చెప్పానా? అన్ని ఉద్యోగాలూ ఒకేలా ఉండవు. అదృష్ట జాతకులు కొద్దిమందే ఉంటారు. అలాంటి ఉద్యోగం దక్కితే మూడు వందలేంటి ఐదువందల జతల చెప్పులుండేవి మన ఇంట్లో.’’


‘‘అధికారానికి అవినీతి ఆత్మ లాంటిది. ఆత్మలేని మిమ్మల్ని నాకు కట్టబెట్టినందుకు ఆ దేవున్ని అనాలి. అంతా నా ఖర్మ’’.
‘‘అలా అంటావేం..? మీ అమాయకత్వం నాకెంత నచ్చింది. జన్మజన్మలకు మన అనుబంధం ఇలానే ఉండాలి అని మొన్ననే కదా సుల్తాన్ బజార్‌లో తుంగస్వామి బట్టల షాపు చీరలు కొనేప్పుడు చెప్పావు.’’
‘‘నేనే కనుకు పతివ్రతను అయితే ఏడాదిలో ఎసిబి దాడి చేసేంతగా మా ఆయన ఎదగాలి. ఇదే నా శపథం.. అప్పటి వరకు నన్ను ముట్టుకోవద్దు’’
*